مقایسه روش شیمی درمانی و روش ایمن سازی درکنترل کوکسیدیوز و بازدهی تولید در جوجه های گوشتی

دویست و بیست و پنج قطعه جوجه گوشتی یکروزه نراز نژاد آرین به صورت تصادفی به سه گروه مساوری تقسیم شدند. به طوری که هر گروه مشتمل بر سه زیر گروه 25 قطعه ای بود.جوجه های یک گروه به عنوان گروه شاهد‘ با جیره غذایی فاقد هر گونه کوکسیدیواستات تغذیه شدند . برای پیشگیری از وقوع کوکسیدیوز‘ جوجه های گروه دوم درتمام طول دوره آزمایش با جیره غذایی حاوی 200 ppm دیکلازوریل تغذیه شده (گروه شیمی درمانی) وجوجه های گروه سوم ضمن دریافت جیره غذایی فاقد کوکسیدیواستات‘ در سن سه روزگی و از راه آشامیدنی ‘ به وسیله واکسن ایراکوک (حاوی مخلوطی از چهارگونه ایمریا تنلا ‘ ایمریا نکاتریکس‘ ایمریا آسروولینا و ایمریا ماگزیما) درمقابل این بیماری‘ واکسینه شدند. جوجه های هر سه گروه در طی هفته چهارم و از راه دهانی با مخلوطی از ااسیست های چهارگونه ایمریای موجود در واکسن ‘ مورد چالش قرار گرفتند. نتایج حاصل نشان دادند که درتمام روزهای بعد از چالش ‘ تعداد السیست ها در هر گرم مدفوع (OPG) . درگروه شاهد به طوری معنی داری بیشتر از گروههای واکسینه شده وشیمی درمانی بود.(05/0 >P) ولی بین دو گروه واکسینه شده وشیمی درمانی اختلاف معنی داری از نظر میزان (OPG) وجود نداشت. (05/0 >P) در پایان سن 21 روزگی ‘ میانگین وزن بدن و غذای دریافتی در جوجه های گروه تغذیه شده با جیره غذایی حاوی دیکلازوریل (گروه شیمی درمانی) به طور معنی داری بیشتراز گروههای شاهد و واکسینه شده بود(05/0 >P) اختلاف بین سه گروه آزمایشی از نظر ضریب تبدیل غذایی در سن 21 روزگی معنی دار نبود. (05/0 >P) استفاده از داروی دیکلازوریل همراه با جیره غذایی و یا واکسینه نمودن جوجه ها‘ سبب افزایش معنی داروزن بدن ‘ میزان مصرف غذایی و یا واکسینه نمودن جوجه ها‘ سبب افزایش معنی دار وزن بدن‘ میزان مصرف غذا‘ وبهبود ضریب تبدیل غذایی (05/0 >P) درمقایسه با گروه شاهد. در سنین 42 و 49 روزگی گردید.